'Anayasa Mahkemesi 2018 yılındaki bir başvuruda adil yargılanma hakkı kapsamındaki gerekçeli karar hakkının ihlal edildiğine ve yeniden yargılama yapılmasına hükmetmiş. Karara konu olayda başvurucu hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan 3 yıl 1 ay 15 gün hapis; tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması suçundan 6 yıl 11 ay 10 gün hapis ve para; genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 1 yıl 3 ay hapis ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş.

Bu karara istinaden yapılan yeniden yargılama başvurusu, İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2023/… sayılı dosyasında kabul edilmiş ve ../….2022 tarihinde 2022/…sayı ile beraat kararı verilmiştir. Kararın gerekçesinde açıkça Mahkeme 'Anayasa Mahkemesi ../../2022 tarih ve 2018/sayılı kararı dikkate alınarak üzerine atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak somut, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından CMK 223/2-e maddesi gereğince “AYRI AYRI BERAATİN”' karar verildiğini ifade etmektedir. Mahkemenin heyetinde değişiklik olmakla birlikte, Mahkeme Başkanı halen görevde olan başkandır.'

İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi daha önce benzer gerekçe ile verilmiş ve benzer mahiyetteki Anayasa Mahkemesi’nin hak ihlali kararlarına uymuş, yeniden yargılama yapmış ve sanıkların beraatine hükmetmişken konu Tayfun Kahraman olduğu zaman niye benzer bir yol izlemedi? Mahkemenin kendi uygulamasına da aykırı bu tutum , kanun önünde eşitlik ve hukuki öngörülebilirlik ilkelerine aykırı değil mi?"